Het einde van het moestuinseizoen komt naderbij maar ik ben er nog niet klaar mee.

Het einde van het moestuinseizoen komt naderbij.
Op het volkstuincomplex waar ik tuinier, zie ik steeds meer tuinen die leeg zijn. Andijvie en sla staan door te schieten in andere tuintjes. Het onkruid tiert welig. Hier en daar staat boerenkool of palmkool. Veel tuinen zijn al "winterklaar". Men ziet de tuinmannen of tuinvrouwen al niet meer op hun tuin. Anderen ruimen nog wat gereedschap op. Slechts een enkeling is nog druk bezig op zijn of haar stukje grond. Er is zelfs een tuin waar de grond helemaal kaal is, maagdelijk zwart.
In mijn tuin staan nog rode bieten, warmoes, pepers, pronkbonen, berlottibonen, chinese kool, veldsla, prei, andijvie, spruiten en boerenkool. Ik ben voorlopig echt nog niet klaar.

In veel tuinen zie ik groenbemesters gezaaid. Meestal mosterdzaad en phacelia. Groenbemesters dienen om de hoeveelheid organische stof in de bodem op peil te houden. Maar ook om uitspoelen van mineralen in de kale bodem tegen te gaan. Met name mosterdzaad bedekt de bodem zo goed, dat onkruid nauwelijks kans krijgt om nog even de kop op te steken voor het winter wordt. In de winter vriest de groenbemester en is dan in het voorjaar makkelijk door de grond te werken. Maar na een zachte winter als afgelopen jaar, is het nog een hele klus om de groenbemester onder te spitten.

Ik zelf zaai pas in november mosterdzaad. De planten worden dan niet zo hoog en zijn dan voor mij in het voorjaar goed onder de grond te werken.
Op een aantal bedden bedek ik de grond met een flinke laag verteerde paardenmest welke ik in het voorjaar met een dubbele woelvork door de grondlaag meng.

Door mijn rug- en nekklachten is het voor mij niet mogelijk om mijn hele perceeltje van 150m2 om te spitten. Gelukkig kan ik de grond met deze woelvork toch goed bewerken en heb ik ook geen kluiten die ik zou moeten fijn harken.
Mijn eigen groenbemestertje komt daar goed heen. De afrikaantjes en goudsbloemen hebben hun zaad laten vallen en dit schiet op de donkere paardenmest uit en vormt reeds een groene waas. Na de vorst werk ik dit weer onder.

Over het wel of niet spitten van de grond bestaan verschillende meningen. Ik zelf denk dat spitten nog niet zo slecht is voor de grond. Immers eeuwen geleden werd de grond reeds bewerkt op een manier die op ons hedendaagse spitten lijkt. De grond wordt mooi los als je voor de winter spit. De vorst vriest de kluiten stuk en de grond wordt los. Hier profiteren vooral de wortelgewassen en de knolgewassen van omdat deze losse grond prefereren. Tevens wordt compost of de aangebrachte mulchlaag tijdens het spitten door de grond gewerkt, wat de kwaliteit van de grond volgens mij ten goede komt. Maar ik respecteer ieders mening, zolang ik mijn grond maar mag bewerken op mijn eigen eigenwijze manier.

Met het mooie weer van gisteren en ook vandaag, was het werken in de tuin weer een feest. Omdat ik er een week niet was geweest, was ik blij verrast met de laatste gele courgettes die lagen te wachten om te worden geplukt.  Ook haalde ik er nog 2 emmertjes pronkbonen af. Deze kan ik nog mooi tot snijboon verwerken. De dikkere heb ik laten hangen om later na het drogen te doppen en als droogboon te eten.

Het was de hoogste tijd om de tomaten uit de kas te halen. De planten waren 2 weken geleden al volledig ingezakt. Het zonnetje deed de meeste tomaten die er nog aan hingen nog rijpen. Maar vandaag heb ik de kas leeggehaald.

De allerlaatste tomaten liggen nu in de kas op een plank te wachten op het najaarszonnetje om alsnog na te rijpen.

Ze zullen niet meer zo lekker zijn als hun broertjes en zusjes die de kans kregen om aan de plant te rijpen toen de zon nog volop wilde schijnen, maar die laatste tomaatjes..... die gooi je toch niet weg?


Ik kwam ook nog een dikke, oranje-verkleurde komkommer tegen.... Vergeten groente.
Toen de tomatenplanten er uit waren, heb ik de grond omgespit, de wortelresten er uit geharkt en er een kruiwagen compost in aangebracht.
Daarna was het tijd om de bloemkoolplantjes die ik een poosje geleden had gezaaid en die netjes stonden te wachten om in de volle grond te mogen, in het kasje uit te planten.

Voor deze weeuwenteelt zou het ras Snowball beter zijn. Vorig jaar had ik deze wel. Nu komt het zaad uit een zakje van een supermarkt en kon ik de soortnaam niet meer lezen omdat ik deze reeds dit voorjaar van het zakje had afgeknipt om te openen. Ik wil het gewoon proberen. Al ben ik wel bezorgt dat de bloemkool nog in de grond staat als ik deze nodig heb voor de tomaten en paprika's volgend jaar en dat ook de rekjes waar jonge zaailingen op worden groot gebracht geen plaats zullen hebben.

De twee peperplantjes die buiten in de volle grond stonden, kregen eveneens een plaatsje in de kas.

Ik heb me laten vertellen dat het mogelijk is om pepers over te houden, dus ik heb de gok gewaagd.

Over een gok wagen gesproken: 14 dagen geleden heb ik nog kropsla gezaaid. Hiervoor zou ik eigenlijk de winterkropsla Parella Red of de Artic King moeten zaaien. Ook de Wonder der Vier Jaargetijden en de Brune d'Hiver zijn geschikte soorten om onder glas of in de koude kas te zaaien in dit jaargetij. Doch ik heb gewoon wat zaad genomen van een zakje dat ik nog had liggen: de Attractie. Een zomersla.
Vorige week bleek dat muizen een deel van de jonge plantjes hadden opgevreten, dus heb ik vandaag de lege vakjes weer ingezaaid. Nu met de Milan die in februari reeds onder glas kan worden gezaaid. Ik hoop dus op een zachte winter. En anders was het een leuk experiment en heb ik het toch geprobeerd. Het is zo zonde om de ruimte in mijn kasje leeg te laten staan. Ik wil deze week ook nog veldsla zaaien in de kas.

Het einde van het moestuinseizoen mag dan in aantocht zijn, ik wil in de winter toch graag wat meer doen dan de zaadcatologussen door spitten.

Vandaag vond ik het ook tijd worden om de parasol binnen te halen. Gisteren heb ik om even uit de zon te zitten, de parasol nog uitgeklapt. Ook het petroleumkacheltje heb ik weer in mijn tuinhuisje gezet om het lekker warm te hebben als ik in de komende koude maanden in mijn tuinhuisje annex kasje bezig ben of als ik even geniet van een kop koffie en uitkijk over mijn tuintje.